Afscheid van South Georgia

Dag 14

Donderdag 19 januari 2012

De laatste dag bij South Georgia. En we worden wakker in een hele kleine wereld. We zien alleen maar mist, mist en nog eens mist. Het is even twijfelachtig of we aan land gaan, maar alles verloopt volgens plan en om 8:30 stappen we weer in de zodiacs. E om eerlijk te zijn, ziet het er niet echt aantrekkelijk uit. Want bij mist denk ik aan koud en nat. Dus volgens de instructies om het niet koud te krijgen, zoveel mogelijk laagjes aangetrokken.

Maar…terwijl we steeds een beetje dichter bij de kust komen trekt de lucht steeds verder open, wordt het warmer en komen we aan land in Cooper Bay. Hier op het eiland zit een grote kolonie Macaronie pinguïns.
Om bij de broedplaatsen te komen moet je eerst een heuvel oplopen. En tijdens deze klim blijken we toch wel iets te veel laagjes aan te hebben...en dan is het thermo-ondergoed toch iets minder fijn….

De klim gaat natuurlijk ook weer langs de tientallen pelsrobben die lekker in het boendergras liggen…dus het is goed oppassen…en om eerlijk te zijn…bij het klimmen of dalen is het al niet fijn om tussen in te lopen, maar nu met de pelsrobben die van alle kanten naar je toe kunnen komen…sta ik op de berghelling toch niet echt geduldig op de rest te wachten.

Hoewel er een grote kolonie op het eiland zit, zijn het maar een Macaroni’s die van dichtbij te bekijken zijn...bij 1 zien we zelfs nog het kopje van een jong verschijnen. Het is natuurlijk leuk, maar geeft ook een beetje dubbel gevoel. Bij alle andere plaatsen werd in alle gevallen aan de dieren voorrang gegeven, maar nu…is er voor ons gevoel meer aandacht voor de plaatjes van de toeristen. We hebben het volste vertrouwen dat de organisatie altijd het belang van de dieren voorop stelt, maar nu hebben eigenlijk een beetje een ongemakkelijk gevoel. Dus na de eerste Macaroni weer omgedraaid en naar beneden gelopen, en daar lekker van alle dieren in de baai zitten genieten. Pinguïns die van de zee afkomen en naar de nesten op de berg lopen, pelsrobben die de jongen roepen om het water in te komen…en dat zie en hoor je ook wanneer je daar bijna in je eentje zit…

Na een uurtje vertrekken we weer…in de zodiacs voor een laatste “cruise” langs de kust van Cooper Bay. Dit is nog even een mooie afsluiter van het rijke dierenleven op South Georgia. Want langs de grillige kust zien we nog verschillende soorten robben, vogels en pinguïns. Zelfs de kinband pinguïns die we eigenlijk nog niet echt goed hebben gezien zitten hier in een grote kolonie op het strand.
Terug naar de boot…die wij inmiddels niet meer zien liggen, maar de stuurman gelukkig wel…de mist is weer opgekomen en heeft de Plancius doen verdwijnen

Na de lunch varen we door naar het Drygalskifjord...dat 11 km landinwaarts loopt in het zuiden van South Georgia. Aan beide kanten begrensd door de Salvesen Range. Met aan de ene kant de Mount Carse en het fjord eindigt met de uitlopers van de Nvosilskigletsjer.

En dan gaan we ons weer opmaken voor de lange tocht op zee naar Antarctica.